Pozaustrojowe leczenie falami uderzeniowymi o niskim natężeniu obejmujące francuskich pacjentów zmagających się z naczyniowymi zaburzeniami erekcji (ang. erectile disfunction; ED): porównanie różnych poziomów energii i częstotliwości sesji leczniczych.
Beatrice Cuzin, Frederic Rimetz, Gilbert BouJaoude
Cel
Pozaustrojowe leczenie falami uderzeniowymi o niskim natężeniu ( ang. low-intensity shock wave therapy; Li-ESWT) odnosi obiecujące rezultaty w przypadku pacjentów cierpiących na naczyniowe zaburzenia erekcji (ang. erectile disfunction; ED), jednak optymalne protokoły leczenia wciąż stanowią przedmiot badań. Przedstawione badania retrospektywne mają na celu określenie skuteczności Li-ESWT w leczeniu pacjentów cierpiących z powodu ED w zwyczajnych warunkach, w których zastosowana częstotliwość sesji leczniczych i natężenie energii były niższe od zalecanych przez producenta.
Metody
Wszyscy pacjenci zostali poddani sześciu sesjom Li-ESWT przy użyciu urządzenia Dornier ArieS. W Lyon pacjenci (n=12) podczas każdej sesji otrzymywali 5000 fal uderzeniowych przy gęstości strumienia energii równej 0.051 mJ/mm2 przy standardowej (6.4-7.0 dni między kolejnymi sesjami) lub przy niskiej (8.4-10.0 dni między kolejnymi sesjami) częstotliwości. W Lille pacjenci (n=19) podczas każdej sesji otrzymywali 6000 fal uderzeniowych przy średniej gęstości strumienia energii równej 0.038-0.084 mJ/mm2 przy standardowej częstotliwości (6.2-8.0 dni między kolejnymi sesjami); leczenie odbywało się albo przy niskiej (0.038 mJ/mm2) lub standardowej (0.051-0.084 mJ/mm2) średniej gęstości strumienia energii. IIEF-5 badano na początku i podczas przeprowadzonego miesiąc później badania kontrolnego. Wszyscy badani pacjenci kontynuowali leczenie doustne PDE5 i/lub leczenie wewnątrztkankowe przez cały okres prowadzonych badań.
Rezultaty
Nie odnotowano żadnych powikłań. W Lyon punktacja IIEF-5 (średnia ± SD) wynosiła na początku 9.3 ± 3.7, a miesiąc później podczas badania kontrolnego 11.9 ± 5.1. IIEF-5 uległo znacznej poprawie zarówno przy standardowej, jak i niskiej częstotliwości; nie zauważono żadnych różnic ze względu na badaną grupę (test p=0.47). W Lille punktacja IIEF-5 (średnia ± SD) wynosiła na początku 13.9 ± 3.6, a miesiąc później podczas badania kontrolnego 17.9 ± 3.2. IIEF-5 uległo znacznej poprawie zarówno przy standardowej, jak i niskiej gęstości; nie zauważono żadnych różnic ze względu na badaną grupę. (test p=0.39). W analizie zbiorowej IIEF-5 uległo znacznej poprawie: średnia=3.5, SD=2.6, t-test p<0.001). Zmiana w IIEF-5 wyniosła 1.6 ± 4.2, 4.9 ± 1.1, 3.8 ± 2.2 oraz 2.0 ± 2.5 odpowiednio
w przypadku dotkliwych, umiarkowanych i łagodnych zaburzeń.
Wnioski
Niewielka redukcja natężenia i częstotliwości leczenia Li-ESWT, jak ma to często miejsce w warunkach zwyczajnych, nie wpłynęła na skuteczność leczenia z użyciem urządzenia Dornier Aries. Li-ESWT przyczyniło się do znacznej poprawy czynności erekcji, odnosząc lepsze efekty w przypadku umiarkowanych oraz łagodnie umiarkowanych zaburzeń, niż w przypadku pacjentów cierpiących z powodu łagodnych i dotkliwych zaburzeń.