Badanie w czasopiśmie „World Journal of Men‘s Health” określa falę uderzeniowa o niskiej energii i częstotliwości (LiESWT), jako skuteczną metodę leczenia zaburzeń erekcji (ED)
Według grupy badawczej z Korei Południowej i Stanów Zjednoczonych, LiESWT jest obiecującą terapią, przede wszystkim wśród pacjentów z naczyniopochodnymi zaburzeniami erekcji. Ta innowacyjna opcja terapeutyczna przynosi pożądane rezultaty już jako samodzielna terapia, bądź też w połączeniu z innymi metodami leczenia.
Terapia falą uderzeniową o niskiej energii i częstotliwości
Pozaustrojowe leczenie falami uderzeniowymi o niskim natężeniu (LiESWT) jest potencjalną metodą leczenia zaburzeń erekcji. Zabieg falą uderzeniową powoduje mikrouraz tkanki jamistej, co sprzyja neowaskularyzacji, a także stymuluje czynniki związane z gojeniem i remodelingiem tkanek.[87] Randomizowane, kontrolowane placebo badanie zostało przeprowadzone w grupie 55 pacjentów z naczyniopochodnymi zaburzeniami erekcji. [88] Badanie wykazało istotną poprawę erekcji (międzynarodowy wskaźnik funkcji erekcyjnej [IIEF-EF] oraz EHS) u 40,5 % grupy zgodnie z kryterium MCID (minimalna różnica istotna klinicznie). W badaniu nie odnotowano żadnych działań niepożądanych.
Kolejne randomizowane badanie kliniczne zostało przeprowadzone, w celu określenia zmian w hemodynamice prącia i wyniku IIEF-EF u pacjentów z naczyniopochodnymi zaburzeniami erekcji.[89] Dla wyniku IIEF-EF, kryteria MCID zostały spełnione dla: 56.7 % badanych w okresie miesiąca oraz 75 % badanych w okresie roku. Podobne rezultaty osiągnięto w nowszym badaniu klinicznym, oceniającym wpływ terapii Li-SWT na zaburzenia erekcji u osób po przeszczepie nerek. [90]
Kitrey i wsp. [91] przeprowadzili długoterminową ocen ę skuteczności Li-SWT w leczeniu zaburzeń erekcji u 156 pacjentów. Skuteczność terapii oceniano kwestionariuszem IIEF-EF, odpowiednio po sześciu, dwunastu, osiemnastu i dwudziestu czterech miesiącach. Pozytywne wyniki terapii Li-SWT osiągnięto już po pierwszym miesiącu. W okresie obserwacji po zakończonej terapii, zanotowano spadek jej korzystnego wpływu z 64 % po miesiącu do 34 % po dwóch latach. Spadek nie był tak gwałtowny w przypadku osób cierpiących na łagodną postać zaburzeń erekcji bez dodatkowych chorób współistniejących takich jak np. cukrzyca.
Metaanalizy wykazują, że Li-SWT przynosi korzyści w postaci istotnego statystycznie wzrostu punktacji IIEFEFD i punktacji skali twardości erekcji (ESH, erection hardness score). Efekt terapeutyczny może utrzymywać się nawet do trzech miesięcy.
Ilość fal uderzeniowych, ich intensywność, energia, a także czas trwania leczenia warunkują wyniki kliniczne.[92] Najnowsze metaanalizy wykazały, że średnia różnica wyniku IIEF-EF, między grupą otrzymującą aktywne leczenie, a grupą otrzymującą leczenie pozorowane wynosi 4,23 (p=0,012) po miesiącu obserwacji. W badaniu nie odnotowano żadnych działań niepożądanych. [94] Badania te wykazują istotny wpływ terapii Li-SWT na poprawę wyniku IIEF oraz EHS. Pacjenci natomiast, deklarują wysoki poziom zadowolenia z takiego leczenia. Terapia Li-SWT może mieć potencjał, jednakże, warto mieć na uwadze, iż ustawienie urządzenia, protokoły leczenia i okresy obserwacji były wysoce zmienne. Dwie próby kliniczne nie wykazały żadnych różnic między grupą otrzymującą aktywne leczenie, a grupą otrzymującą leczenie pozorowane. [95,96]
Fala uderzeniowa o niskiej energii i częstotliwości wydaje się być obiecującą metodą leczenia dla chorych cierpiących na zaburzenia erekcji, jednak wciąż jest to metoda kontrowersyjna. Z racji, iż ma ona charakter krótkookresowy, stwarza to potrzebę przeprowadzenia większej liczby dobrze zaplanowanych, randomizowanych badań z ujednoliconymi protokołami leczenia, które potwierdzą te obiecujące wyniki w długim okresie czasu. Obecnie przeprowadzanych jest kilka randomizowanych badań, które mogą okazać się pomocne w określeniu roli Li- SWT w leczeniu zaburzeń erekcji, a także w stworzeniu ujednoliconych protokołów leczenia. [97]
Co ciekawe, ostatnie badania wykazują, że połączenie terapii komórkowej i terapii Li-SWT może mieć synergiczny efekt w promowaniu procesu angiogenezy, a także w zmniejszeniu procesu destrukcji komórek. Nie mniej jednak terapia ta wciąż pozostaje w fazie badań i wymaga przeprowadzenia dalszych testów, aby lepiej poznać jej długofalową skuteczność oraz bezpieczeństwo stosowania.